İşe ara vereli kaç sene olmuştu siz diyin 4 ben diyim 5 ..... Baya olmuş ya ... Alpişe hamilelik dolu dolu 9 ay 10 gün sonrasında dile kolay evde beraber geçirdiğimiz 46 ay :) Bazen yorucu olmadı oldu isyan ettim mi evet ettim .... Çalışanlara imrendim mi imrendim... Sanırım o an için sahip olmadığım herşey gözümde büyüdü.Farklı ve cazip geldi. Evden çıkmak hele ki çocuksuz çıkmak çok sevmediğim topuklu ayakkabı bile cazip geldi diyebilirim. O derece hayaller kurdum yani evde.Çok büyük bir hevesle ayrıldığım 4 sene de bile beni yıpratan iş hayatı bir anda bu kadar nasıl cazip gelmişti kendime bile şaştım.Şimdi ne mi oldu bir karar verdim ve iş hayatı kapılarını tekrar araladım. Dün bir bugün 2 evimi özledim:) Oysa ne hayaller kurmuşdum Alpişi okula bırakıp işe gelicektim ama kesinlikle süslenecektim aynı şekilde işden çıkıp okuldan alıp tekrar evimize gidip .....Kafamda fazlasıyla kurmuştum sanırım yada hayaldi çünkü iş hayatı bu evdeki hesabı çarşıya uydurmaz... Neymiş çok hayal kurmıyacakmışız. Bu işlerin orta yolu yokmuş. İster evde ol ister çalış :) Tek istediğimiz ne mutlu olmak ve keyif almak. Ben biraz yolumu değiştirdim ve kendi istediğim şekilde farklı bir yön çizdim.Eee o zaman geri kalan herşey zamanla diyoruz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder