13 Şubat 2015 Cuma

Ne diyim Ben Şimdi...

Sabah saat 5'e geliyordu. Uğur'u yolcu ettikten sonra telefonu elime aldım ve şöyle bir internet turu yapayım dedim. Hiç bu kadar kötü olduğumu hatırlamıyorum. Bırakın uykuyu herşey birbirine girdi zihnimde. Gene bir söz geldi aklıma 'Kadın karnına koca bir dünya sığdırdı. Siz dünyanıza bir kadını sığdıramadınız.'  Bu insanlık değil. Bu bambaşka bir mesele. O daha 20 yaşındaydı hepimizin çocuklarının olduğu gibi o da ailesinin göz bebeğiydi.Nasıl bir insaniyetle nasıl düşüncelerle bu tür sapkınca , vahşice hareketlerde bulunabiliyorlar. İnsan demeye dilim varmıyor. Tüm herşey zihnimde birbirine girdi.

Ben şimdi kime ne diyim buna göz yumanlara mı sözüm , Yoksa bunu yapanlara mı? Yeter artık diye söylenen diller ne kadar çoksa onların üstüne baskı kurmaya çalışan kadınlığı başka boyutlara taşıyan dillerde bir o kadar çok. Ya insaniyet o nerede diye ? Sormadan edemiyorum. Gerçekten bize ne oldu ne zaman bu kadar düşman oldu insan insana , erkek ,kadına.  Ne zaman yüreklerimiz , dillerimiz bu kadar kötüleşti. Biz sevgiyi unutmuşuz.Tüm bunların içinde yazık değil mi 20 yaşında ki Özgecan 'a , hele böyle vahşice , insafsızca.Bugün Özgecan için yas tutacağız ya yarın ne olacak  yada bir sonraki hafta. Artık duymaktan bıktık. Yas tutmaktan da bıktık. Biz gencecik bedenlerde ölüm istemiyoruz. Hat da bu toplumda kadınlara yapılan bu vahşice ölümleri hiç istemiyoruz.Türkiye'de yaptırımlar ne kadar değişir bilmiyorum ama biz mücadelemizi vermeyip sesimizi kısmalarına izin verirsek bunların arkası kesilmez.O yüzden bayanlar el ele verip gücümüze güç katalım.

Son olarak diyorum ki çocuklarınıza sevmeği öğretin ve saygı duymayı... İlerde böyle sevgiden , insanlıktan uzak bireylere dönüşmesinler.


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder