Uyku düzenine geçmiş kalan olan ben ve yorulmak bilmeyen Alp Doruğum ile maceralarımız sanırım hiç bitmeyecek gibi gözüküyor.Bir önceki yazımda da belirtmiştim ben bu işi beceremedim diye. Beceremiyosak da denemeyecekmiyiz yani.... Dün gece bu işe artık tamamiyle el atdım. Yoksa pörtlemiş gözlerim ve dağılmış saçlarımdan sen sorumlusun sevgilim diye başlıyacağım. Dün gece 9 da yatağımıza gitdik. Tabi yatağa gitme kısmı kolay olmadı; çişim geldi , anne susadım gibi sıralanan gizli uyumak istemiyorum sözcükleri peşi sıra sıralandı.Vazgeçmedik ve kitabımızı alıp yattık. Ardından birazdan dinazorlar ve Jura dönemiyle ilgili konuşdukdan sonra uykum geldi iyi geceler annecim dedim ama o da ne..... Ben babamı istiyorum demeye başladı. Neyse Uğur hemen olaya el atdı. Tahmini 9:45 de uykuya daldı.En azından yavaş yavaş süreci tekrar öne çekmeyi başarıyoruz.Yaşadığımız üzücü günlerden sonra Alp Doruk'la bu süreci yaşamak daha üzücü ve yıpratıcıydı. Tabiki bu bir şekilde hayatımıza yansıdı.Artık yavaş yavaş düzene girmek için çabalıyoruz.Bu ilk aşamamızdı bugün daha erken yatağa gideceğiz.Ve süreci tekrar size burdan yazacağım.Bu ilk sürecimiz uykuyu öne çekmeyi tekrar başarabilirsek ki amacımız bu.Kendisin uyumasını sağlamak.
Bana şans dileyin...
Yapacağım ...
İçimde bu enerji var...
O uyuyacak dinlenecek , sabahları enerjik kalkacak, gülümseyecek:)
Bende Uğurcuğumla az biraz muhabbet etme şansı bulacağım...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder