Halbuki sıradan bir pazar günüydü.Sabah kalkmış evde hep beraber kahvaltı hazırlıklarına girişmiş.Üstüne birde pazar kahvaltısı keyfini uzatmıştık.Ardından ee bir dolansak mı acaba dedik kendi kendimize. Malum hava çok güzeldi. Sokak arasında sıradan bir parka girmiştik.(Sıradan diyorum çünkü artık avm'ler deki top havuzları in sokaklar out malum).Salıncak da sallanmaca ordan oraya koşmaca ve uyku. Eve döndüğümüzde birde evde film keyfi yaptık. Tam bir pazar mahmurluğu ve ev haliydi halbuki biz hep böyleydik. İhtiyaçlarımız bizi avm'lere sürüklüyordu. İşe başlamadan önce Alp Doruk'suz gidiyordum. Ama malum iş hayatı çocuktan ayrı kalamama halleri devreye girince , geriye kalan pazar gününün bir bölümünü ihtiyaç giderme modunda market de yada avm de geçirdiğimiz doğrudur.Pazartesi sabahı uyandığımızda tam kapıdan çıkarken ANNE DÜN ÇOK GÜZEL BİR GÜNDÜ demi ama ?????????? Halen daha kulaklarımda. Onları ordan oraya sürükleyen gerçekten bizleriz.Bizim ihtiyaçlarımız yada ihtiyaç sandıklarımız sürüklüyor onları da bizim peşimizden.Çocuk dünyasında mutlu olmak demek onlara sınırsızca aldığımız oyuncaklar değil(ki buna karşıyım), götürdüğümüz avm'ler değil. Bir ağaç altı , toprak ....Kısacası doğa hepimizin mutluluğuna yeter de artar bile....
Dün gerçekten güzel bir gündü annecim.Sadece birlikte olduğumuz anların tadını çıkarmak , bu arada başka bir şey aramamak zaten mutlu olmak için yeter de artar bile...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder