Bazen düşünüyorum da ne güzeldin Ey Gençlik... Küçük şeylerin ardından gelen gülümsemelerim...
Bir kalem bir kağıt ile geçen dertlerim tasalarım....Bazen kafama takılan şeyler olduğunda , uykular dar geldiğinde gözlerimi açıp bakıyorum dışarı aklımdan geçenler alıp götürüyor beni derinlere.Hep diyorum ki nerdesin kağıdım , nerdesin kalemim. ama olmuyor. Hep düşünce de kalıp uçup gidiyor.
Kendi miladımı tekrar başlattım. Kendi köşeme koydum defterimi , kalemimi..Yanına da en küçüğünden bir de evin en küçük bireyi için. O da kendince anlatsın kendini..Öyle bir an gelir anlatmak istediklerin kalemle bulur kendini...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder